συμπηγνύω

ΝΑ, και συμπήγνυμι Α

1. καθιστώ κάτι συμπαγές, τό συμπυκνώνω

2. στερεώνω, στερεοποιώ

νεοελλ.

ιδρύω, συγκροτώ, συστήνω («κατηγορείται ότι συνέπηξε συμμορία»)

αρχ.

1. κατασκευάζω, φτειάχνω («αὐτοῡ παρ' οἴκους τούσδε συμπήξας τάφον», Ευ ρ.)

2. συστέλλω

3. μέσ. συμπηγνύομαι και συμπήγνυμαι

α) κατασκευάζω για προσωπική μου χρήση

β) αποτελούμαι, γίνομαι από... («ὅστις μὴ οἶδεν, ὅ τί ἐστιν ἄνθρωπος καὶ ὅπως ἐγένετο πρῶτον καὶ ὁπόθεν συνεπάγη ἐξ ἀρχῆς», Ιπποκρ.)

4. (ο β' ενεργ. παρακμ. ως μέσ. και παθ.) συμπέπηγα

συντίθεμαι, σύγκειμαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + πήγνυμι / πηγνύω «μπήγω, καρφώνω, στερεώνω»].